حس غریبی است دوست داشتن و عجیب تراز آن است دوست داشته شدن...وقتی می دانیم کسی با جان و دل دوستمان دارد دنیایمان را با آن میسازیم و چه دنیای زیبایی خواهیم داشت و نفس ها و نگاهمان در روح و جانش ریشه دوانده به بازیش میگیریم...هرچه ما عاشق تر او سر خوش تر هر چه ما دل نازک تر او بی رحم تر...تقصیر از ما نیست تمامی قصه های عاشقانه اینگونه به گوشمان خوانده شده اند.هر چه ما عاشق تر او مست تر هر چه ما دل نازک تر ........................
من ندانم که کیم
من فقط می دانم
که تویی
شاه بیت غزل زندگیم